Na al 2x een "valse" start hoopte ik nu toch stiekem dat het echt door zou zetten. Het voelde iniedergeval anders vandaag.. vandaag voelde als een mooie dag om ons kindje naar de wereld te brengen. Ik ging naar beneden en maakte de omgeving zo fijn en rustig mogelijk. Kaarsjes aan, fijn geurtje, stond even stil bij mijn geboortealtaartje, muziekje aan, zetten vrouwenkracht thee, Bakte cakjes want hè er komt een kindje naar de wereld. dat mag gevierd worden! Vervolgens toverde ik de zithoek om als een klein fortje met dekens en kussens en plofte daar heerlijk neer met een theetje. Ik merkte dat ik steeds meer in mijn coconetje raakte door de weeën en viel heerlijk in slaap. Ik werd een aantal keer wakker en ben toen terug in bed gekropen. Alsof mijn lichaam wist dat er nog wat extra energie nodig was voor deze dankbare taak, ben ik daar een paar uur in een diepe slaap gevallen.
De volgende ochtend was het direct onrustig. Mijn lichaam gaf me weeën alsof ons kindje binnen een uur gelanceerd zou worden. Ik besloot iedereen even weg te sturen. Ging in bad en in bed liggen. Mijn lichaam kwam weer wat tot rust. De dag sluimerde langzaam door. Het rommelde flink maar de kleine meid liet nog op haar wachten. In de middag weer wat ruimte gecreëerd. De meisjes gezellig met oma mee en Teun en ik zijn lekker wezen wandelen. Even de natuur in. Wat later op de middag nog een fijne massage mogen ontvangen van doula Jet om het bindweefsel te ontspannen.
Dit maal was het de 3de avond en nacht met weeën. Flinke weeën zelfs. De omgeving weer helemaal sfeervol en klaar gemaakt maar, naar mijn gevoel, ook hier na uren weeën opvangen geen vordering. De weeën verdwenen plots weer en de moed zakte me na enkele dagen en nachten van op en afbouwen in de schoenen. Misschien was het de frustratie en het niet planbare wat er voor zorgde dat het na even flink mopperen toch doorzetten. Opnieuw beginnen, dat is wat ik deed. Terug naar een rustige mindset. Alles gaat zoals het hoort. En zo begon ik weer opnieuw met het opvangen van de weeën.
De dag brak aan. De zussen kwamen naar beneden en zo wisselde de knuffels en even kletsen met het opvangen van de weeën zich af. De intensiteit nam langzaam toe en ik besloot in het verlichte bad te gaan zitten voor geborgenheid en ontspanning. Ondertussen toch wel nieuwsgierig hoeveel werk er verzet was. Na zelf geretoucheerd te hebben maakte ik een inschatting van ongeveer 5cm. Mmm we zijn op de helft dacht ik. Dat beloofd nog een lange dag te worden. Maar niets was minder waar. Na nog een hevige wee en een paar lange persweeen werd jij met alle oerkracht binnen 15 minuten na het toucheren geboren. Omringd door het warme water deed jij voor het eerst je oogjes open. Je zussen vol verwondering om je aan te pakken en je welkom te heten op deze wereld. Zoveel liefde en zachtheid. Daar ben je dan. Flo Josje Zwaans geboren op 13 juli 09:00
