Misschien vind ik dit stukje nog wel het meest ingewikkeld. 3 prachtige dochters en een zoon op komst die heel sensitief alles voelen wat er gebeurt. De verbinding tussen moeder en kind. Wat doet het met die kleintjes als je als moeder minder beschikbaar bent in de aanleg van de basis van hun gevoelswereld. Hun figuurlijke voelsprieten werken perfect. Kindjes en zeker pasgeboren baby’s, nog zo dicht bij mama in de buik voelen alles feilloos aan. Net doen alsof je jezelf fijn voelt heeft geen zin. Je wil ze ook niet de indruk wekken dat "net doen alsof" een goede tactiek is om met je emoties om te gaan. Deze energetische overdracht valt me wel eens zwaar. Want het is natuurlijk helemaal oké om niet lekker in je vel te zitten, dit te tonen en je kindje mee te nemen in deze emotie. Maar wat als dit langer duurt dan gehoopt.
Voor mij bestaat dat uit jezelf trainen om de schoonheid ook te kunnen zien ook als je het niet voelt. Gisteren bijv. haalde Teun de meest roze koffie voor me die je maar kunt vinden. En aangezien ik daar anders diep gelukkig van kan worden voelde ik het nu niet maar ervaarde ik wel de schoonheid hiervan. Dat een ander voor jou iets uitkiest om je gelukkig te maken. Zo neemt Veer altijd bloemetjes voor me mee. Waar ik anders direct een diepe liefdevolle verbinding zou voelen daar geef ik nu de ruimte om dit liefdevol gebaar te zien en bedank haar. En zo veranderen alles tijdelijk even van uit het diepst van je zijn alles kunnen voelen naar jezelf trainen de schoonheid en de liefde in de wereld, in de lach, in de zon of in een gebaar te zien. Het geeft me rust. Maakt de dagen minder lang en hierin neem ik mijn kindjes mee dat liefdevolle verbinding in de diepste zin van het woord niet alleen in het voelen zit maar voor iedereen op een andere manier zichtbaar is.
Comments